VROM.nl, 2008-06
Net terug van de jaarlijkse elfstedenroeimarathon voelde ik me na 60 kilometer roeien en 400 kilometer fietsen in vier dagen uitermate fit en fris. Nou ja, geestelijk dan.
Het grappige is, wetenschappelijk onderzoek staaft deze ervaring. Professor Jules Perry, hoogleraar milieu en maatschappij aan de universiteit van Exeter doet onderzoek naar het psychologisch effect van buitensport. Zo liet hij mensen een wandeling maken in een winkelcentrum en een andere groep in het bos waarna hij hen ondervroeg. Van de shoppers zei 17 procent zich beter te voelen dan voorheen en 44 procent voelde zich juist beroerder. Maar van de boswandelaars zei 90 procent zich beter te voelen en slechts 5 procent slechter. Ook liet hij proefpersonen op een lopende band rennen met uitzicht op een muur (zoals in de gemiddelde sportschool) of voor een stadslandschap respectievelijk een landelijke foto. Weer vroeg hij na afloop naar het welbevinden en vergeleek bovendien de bloeddruk voor en na. De uitslag bevestigde het groene gelijk: ‘landschap’ won met een beduidend lagere bloeddruk en hogere tevredenheid, het ‘stadsgezicht’ leidde zelfs meer ontevredenheid dan een kale muur. Kortom: groen doet goed.
Het kan zelfs zo zijn, schrijft de professor in New Scientist dat mensen meer om milieu en klimaat geven naarmate ze door blootstelling aan de natuur beter in hun vel zitten. Een soort positieve groene terugkoppeling dus.
Overheden raken daarin geïnteresseerd omdat het de opmars van overgewicht en daaraan gerelateerde ziekten zou kunnen verminderen met een remmend effect op de stijgende zorgkosten. Toch, vindt Pretty, zijn de beleidsmaatregelen tot nu toe weinig creatief en effectief. Overheden blijven hangen in goedbedoelde adviezen over dieet (eet meer groente en fruit) en leefstijl (een half uur bewegen per dag) die voor het grootste deel op dovemansoren stuiten.
Perry geeft originelere en dwingender adviezen. Zo zouden steden zo moeten worden ingericht dat er niet alleen flinke groene ruimtes zijn, maar dat de inrichting van de stad en verkeersmaatregelen het dagelijks gebruik ervan gemakkelijk en vrijwel onvermijdelijk maken. Denk aan stations omringd door een stadspark met groene fietsroutes door de stad.
Ook jeudige delinquenten zouden volgens Perry baat kunnen hebben bij een groene kuur. In plaats van ze naar een paramilitair drilkamp te sturen, stelt de Brit voor om zorgboerderijen in te richten “waar landarbeid en het straffe ritme van het boerenleven hun leven nieuwe betekenis kan geven”. Nu weet ik wel dat de vermeende heilzame werking van het landleven veel slachtoffers van minder democratische regimes fataal is geworden. Maar toch verdient het idee van de zorgboerderij aandacht als groen alternatief voor Glenn Mills school en taakstraffen.
copyright © Het Inzicht / Jos Wassink, 2008
