Skip to content


Bladblazer

VROM.nl, oktober 2004

Bladblazer

“In september, all the leaves come tumbling down”, zingt Van Morrisson. Afgezien van het feit dat de blaadjes bij ons een maand later vallen, zijn mijn associaties met de herfst de laatste jaren een stuk minder prozaïsch. Herfst is het seizoen van de bladblazers geworden. In volle kracht bulderen ze weer door de buurt. De tuinterreur van suburbia.

Amerika is in veel zaken ons voorland, dus laat ik u een tafereel schilderen dat ik daar afgelopen voorjaar in Houston zag. Mijn aandacht werd getrokken door een oorverdovend motorgebulder. Toen ik omkeek, zag ik een simultaan optreden van één motormaaier en vier mannen met bladblazers. Ze droegen allemaal grote rode oordoppen en bewogen zich als zombies langzaam heen en weer over de paden in het park. In de lente vallen er weinig blaadjes van de bomen, maar in Houston hadden de bladblazers (‘blowers’) de functie van bezems overgenomen. Als het maar gemotoriseerd gaat.

Maar omdat die dingen zo hard blazen, waaien de papiertjes op de grond van het ene pad op het andere, waarna de collega -ook niet gek- het papiertje weer terugblaast. Ik kon m’n ogen niet geloven bij deze oorverdovende slapstick. Ondertussen bliezen de mannen onverstoorbaar door.

Ook in Nederland is tuinieren een luidruchtige hobby geworden. Het gebruik van de kettingzaag is tamelijk zeldzaam en voorbehouden aan het voorjaar, maar later in het seizoen komt er een keur van gemotoriseerde apparaten in actie. De motormaaier natuurlijk, want wie koopt er in ‘s hemels naam nog zo’n handmaaier. En dan de kantjesmaaier met zo’n gierend zwiepend kunststofdraadje. Tenslotte mag ook de elektrische heggeschaar niet ontbreken. U weet wel, een apparaat met zo’n kort snoertje dat zelfs de meest onhandige huis-en-tuinman hem niet meer kan doorknippen. En na een boel geworstel ziet de heg eruit alsof die afgeschroeid is in plaats van geknipt. De enige tuingereedschappen zonder snoertje of benzinetank zijn de snoeischaar en de schop. Maar ik vermoed dat ook daar hard op gestudeerd wordt.

Niets overtreft echter de bladblazer. Een luidruchtiger en nuttelozer apparaat is bij mijn weten nooit uitgevonden. Wie bladen of gras bijeen wil harken is met een grashark een stuk sneller klaar met als enige geluid het trillende schrapen van de hark over de grond.

Een bladblazer is niet handiger, sneller of beter dan een eenvoudige grashark. Wel duurder, zwaarder en vooral: een stuk luidruchtiger.

Hoe bestaat het dat in Nederland alle geluidsoverlast geregeld is, maar dat uitgerekend de bladblazer voluit kan brullen zonder dat iemand daar aanstoot aan neemt? Neem de scooters. Daar bestaan voorschriften voor. Zodra er een controle is, valt 90 procent door de mand omdat het apparaat is opgevoerd en de bestuurder geen helm draagt. Maar hoe rumoerig die scooters ook zijn, ze zijn wel in een oogwenk weer verdwenen. Varrroooeemm.

Dit in tegenstelling tot de vermaledijde blowers. Die krengen blijven eindeloos op dezelfde plek brullen. Juist omdat ze zo weinig effecief zijn, is de buurman een half uur in zijn tuin bezig om de blaadjes onder de boom bijeen te blazen.

Wat is het toch wat mensen ertoe brengt om de voorkeur te geven aan een stuk gereedschap alleen omdat er een snoer aan zit. Waarom neemt men toch klakkeloos aan dat gemotoriseerd ook beter betekent. Is het een ouderwets soort vooruitgangsgeloof? Of gewoon luiheid? Ik kom er niet achter, maar dat weerhoudt me er niet van een oproep te doen tot actie.

Meneer de Staatssecretaris, kunt u geen lawaaibelasting op die dingen heffen? Laten we zeggen een euro per decibel. Dan is het gauw afgelopen met die flauwekul en dan kunnen we volgende herfst misschien weer het neerploffen van de kastanjes horen. Immers, niet alle eikels hangen in de boom.

copyright © Het Inzicht / Jos Wassink, 2004

Posted in VROM.


0 Responses

Stay in touch with the conversation, subscribe to the RSS feed for comments on this post.

You must be logged in to post a comment.