Skip to content


De Milieuminister

VROM.nl, oktober 2006

De Milieuminister

Nederland krijgt binnenkort een nieuw kabinet. Staat u mij toe dat ik van de gelegenheid gebruik maak om te pleiten voor de instelling van een minister van milieu. Staatssecretaris Van Geel heeft zich goed van zijn taak gekweten, maar zijn rol was van meet af aan beperkt. Ministers bepaalden het beleid, de staatssecretaris mocht kanttekeningen plaatsen zolang die de economische groei niet in de weg stonden. Verder werd het de staatssecretaris gegund proefballonnetjes op te laten (bijvoorbeeld over kernenergie) als een minister bang was zijn handen daaraan te branden. Maar als het om echt belangrijke zaken ging zoals de milieusubsidie op groene stroom (de MEP), dan stond Van Geel aan de kant met de handen op de rug.

Dat moet anders. In het volgende kabinet dus graag weer een MINISTER van milieu. Op die post heb je zoveel te maken met andere departementen (verkeer, energie, landbouw) dat het belangrijk is om op basis van gelijkwaardigheid met elkaar zaken te doen. Als de een staatssecretaris is en de ander minster, dan is er geen sprake van een gelijk speelveld. Gelijke vertegenwoordiging kan helpen het milieu uit de categorie ‘belemmeringen’ naar het vakje ‘kansen’ te krijgen, iets wat Van Geel ook herhaaldelijk verwoord heeft. ‘Milieu als kans’ is een heel andere manier van kijken, die vaak verfrissende ideeën oplevert. Kijk eens naar Denemarken waar 20 procent van de stroom uit wind komt en waar de bouw van windturbines een hightech industrie is geworden. Zo maak je van de CO2-nood een economische deugd. Of denk aan Duitsland waar, zoals in mijn vorige column beschreven, 130.000 mensen werkzaam zijn in de zogenaamde ‘solar-industrie’. Ook in Nederland zijn er tientallen initiatieven op het gebied van duurzame energie. Het zijn vaak dappere individuën die jarenlang gedreven tegen de stroom in roeien. Gun ze een halve kans en je ziet duizend bloemen bloeien. Een milieuminister kan dat eenvoudig waarmaken met een goede regeling voor groene energie naar Duits model.

Nederlands als het gras was het idee van planoloog Jaap Rijnburger in Trouw (Podium, 19 sept). Hij schetste het beeld van een slanke fietsbrug vanaf Almere, hoog over het Markermeer naar IJburg als alternatief voor de A6-A9-discussie. Zulke ideeën geven lucht. Stel je voor: een half uur fietsen met dat fantastische weidse uitzicht over het Markermeer of dezelfde tijd met je auto in de file staan. Ik zou het wel weten. Zo’n brug zou een bijdrage zijn aan het milieu, de volksgezondheid, het fileleed en het landschap. Milieu als kans.

We hebben een milieuminister nodig die de huidige problemen weet om te zetten in kansen voor de toekomst en die zijn medeministers uit het kabinet weet te inspireren om zaken eens anders aan te pakken. Niks extra filestroken. Verzin iets beters. Out of the box, zoals dat tegenwoordig heet. Mijn nominatie: Diederik Samsom.

copyright © Het Inzicht / Jos Wassink, 2006

Posted in VROM.


0 Responses

Stay in touch with the conversation, subscribe to the RSS feed for comments on this post.

You must be logged in to post a comment.